Allopatrik ve Sympatric Türleşme Arasındaki Fark
Allopatrik vs Sembolik Türleşme
Dünya, değişen bir yer olup, türlerin her gün yeni koşullara adapte olmasını talep etmektedir. Mevcut türler, hayatta kalabilmek için genetik bileşimi değiştirerek adapte ederek meydan okumak zorunda kalacaklardır. Genetik kompozisyonlar değiştiğinde, türleşme denilen yeni türler oluşur. Roma şairi Horace'nin " dulce et decorum est pro patria mori " sloganında olduğu gibi, vatanları için daha güçlü ve doymuş olanlar ölüyor, daha çok ölmekten çok yaşıyorlar. Bununla birlikte, allopatrik ve sempatik türleşmenin Horace sloganıyla olan ilgisi ilginçtir. Anavatanı tanımlamak için "patria" sözcüğü kullanıldı ve "allopatrik" ve "sympatric" sözcüklerini oluşturmak için son ek sağladı. "Bu terimlerin bazı coğrafi anlamlar ile ilişkili olduğunu öngörüyor.
Allopatrik Türleşme Nedir?Allopatrik türleşme, arazi ayırımı, dağ oluşumu veya göç gibi coğrafi engellerin oluşması nedeniyle bir türün iki olduğu coğrafi türleşme olarak da bilinir. Coğrafi bir engel oluştuğunda, belli bir nüfusun bir bölümünün izolasyonu oluşur. Ardından, iki bölümün karşılaşması gereken çevresel ve ekolojik koşullarda farklılıklar olabilir ve genetik değişiklikler gerçekleşir. Zamanla, bu genetik değişiklikler orijinalinden yeni bir tür yaratmak için yeterli değişikliklere neden olur. Coğrafi izolasyon nedeniyle mutasyonlar meydana geldiğinde bu süreç hızlandırabilir. Uyarlanabilir radyasyon, bir türün değişik yerlerde farklı çevresel taleplere uyarlandığı allopatrik türleşmenin sonuçlarından biridir. Bununla birlikte, nüfus dağılımı, allopatolojik türleşme yoluyla yeni türler oluşturmaya neden olan türlerin coğrafi izolasyonunun nedenlerinden biri olarak tanımlanabilir.
Sempatik türleşme, genetik modifikasyonun tek bir ataya dayandığı yeni türlerin oluşumudur. Sempatrik terimden de anlaşılacağı üzere, coğrafi aralık hem yeni hem de eski türler için aynıdır. Aktif ve istikrarlı bir şekilde korunan nüfus anlamına gelen genetik polimorfizm, sempatik türleşmenin mekanizmasını anlamada önemlidir. Çiftleşme tercihleri ile doğal olarak seçilen bireylerle genetik olarak farklı popülasyonlar izole edilmiş ve bir tür içinde yeni bir alt grup oluşturulmuştur. Bu alt grubun, yeni bir türe ait olduklarını ispatlamak için yeterli farkı olacak farklı bir gen havuzuna sahip olacak.Sempatik türleşmenin mekanizmasını açıklayan en saygın teorilerden biri, 1966 John Maynard Smith tarafından önerilen Yıkıcı Seçim Modeli'dir. Modele göre homozigot bireyler, özellikle eksik hakimiyetin etkili olduğu durumlarda, heterozigot bireylerden daha çok tercih edilir. Bu, bir türün homozigot baskın genotipliğe sahip diğeri homozigot resesif olan bir grupla iki hayatta kalan gruba yönlendirilmesine neden olur, ancak heterozigot olanları yok edilir. İki homozigot grup zamanla iki ayrı tür oluşturacaktır.
