TCMB ile DBT Arasındaki Fark

Anonim

CBT

Bilişsel davranışçı terapi (CBT), depresyon ve kaygı da dahil olmak üzere bir dizi psikolojik bozukluk için kullanılan kısa vadeli, yapılandırılmış psikolojik bir tedavidir. Bir birey veya grup ortamında uygulanabilir. TCMB düşünce tarzımızı (düşüncelerimizi veya kognisyonlarımızı) ve hareket ettiğimizi (davranışımızı) hissettiğimiz yolu (duygularımızı) etkiler. CBT kaygıya neden olabilecek düşünce ve davranış modellerini belirlemek ya da bir kişinin kaygı yaşadıklarında iyileşmesini engellemek için bir psikologla işbirliği içinde çalışmayı gerektirir. Bu kalıplar belirlendikten sonra bunları, kaygı düzeyini azaltmaya ve başa çıkma becerilerini geliştirmeye yardımcı olan, daha uyarlanabilir yeni kalıplarla değiştirmek için değişiklikler yapılır. TCMB nasıl uygulanır, ele alınan soruna göre değişir. Bununla birlikte, özünde, bireylerin yararsız düşünceleri ve davranışları belirlemelerine ve yeni, daha uyarlanabilir başa çıkma becerileri öğrenmelerine yardımcı olan, işbirliğine dayalı ve bireysel uyarlanmış bir terapi.

TCMB öncelikli olarak anksiyete ve depresyon tedavisinde kullanılmasına rağmen, bu bozukluklarla sınırlı değildir. TCMB aynı zamanda madde bağımlılığı, travma sonrası stres bozukluğu ve diğer duygudurum bozukluklarının tedavisinde sıklıkla kullanılmaktadır. TCMB, psikoterapinin en kapsamlı olarak araştırılmış ve ampirik olarak desteklenen biçimlerinden biridir.

DBT

Diyalektik Davranış Terapisi (DBT), karmaşık zihinsel bozukluklar için kapsamlı bir bilişsel-davranışçı tedavi yöntemidir. Bireylerin kendine zarar verme, intihar düşünceleri veya madde kötüye kullanımı / yanlış kullanımı gibi yararsız davranış biçimlerini değiştirmelerine yardımcı olmak için tasarlanmış psikolojik bir terapidir. DBT, Borderline Kişilik Bozukluğu olan ve aşırı intihar düşüncelerine sahip kişileri tedavi etmek için başlangıçta yaratılmış olan CBT'nin değiştirilmiş bir şeklidir. DBT kullanımı yeme bozuklukları, travmatik beyin hasarları ve şiddetli duygudurum bozukluğu olan bireyleri tedavi etmek için yaygınlaştırılmıştır. DBT, duygusal düzenleme için standart CBT tekniklerini, sıkıntı toleransı, kabulü ve dikkatlilik kavramlarıyla birleştirir. Borderline Kişilik Bozukluğunun tedavisinde deneysel olarak kanıtlanmış ilk terapi budur. DBT'nin arkasındaki teori, bazı bireylerin bazı durumlara karşı daha şiddetli veya aşırı şekilde tepki gösterme eğiliminde olması ve diğer bireylere göre bazal uyarılma düzeylerine dönmesi için daha fazla zaman alabilmesidir.

Bu yaklaşım, insanların duygusal ve bilişsel düzenlemelerini arttırmalarına yardımcı olarak çalışır. Bu, tepkisel durumlara yol açan tetikleyiciler hakkında öğrenme ve uyuşumsuz tepkileri önlemek için hangi başa çıkma becerilerinin belirli düşünce, duygu ve davranış dizisine uygulanacağını değerlendirerek yardımcı olur.DBT, bireylerin duygularını etkili bir şekilde düzenlemeye yönelik becerilerden yoksun olduklarını veya uygun şekilde işlev görme yeteneklerini etkileyen olumlu / olumsuz takviye tarafından etkilenip etkilenmediklerini varsaymaktadır.

Fark Nedir?

TCMB, dünya çapında en çok kullanılan terapötik seçeneklerden biridir. Buna karşılık, DBT, CBT'nin temelini üzerine kurmayı, etkinliğini daha da artırmayı ve TCMB'nin hedef alamayacağı spesifik endişeleri ele almayı hedefleyen belirli bir CBT biçimidir. TCMB, depresyon, kaygı ve madde kullanımı gibi tanıları olan bireylere yardımcı olan 'altın standart' bir tedavidir. Bununla birlikte, kendine zarar verme, intihar düşünceleri ve kişilik bozuklukları gibi daha karmaşık zorlukları olan müşteriler DBT'den daha fazla fayda sağlayacaktır. Esasen, DBT, CBT gibi ana terapiler başarısız olduğunda, daha karmaşık bireylere yardım etmek için bir ihtiyaçtan geliştirildi. TCT, müşterinin mevcut koşullarının psikososyal yönlerini inceler, ancak DBT, tedavinin psikososyal yönlerine güçlü vurgu yapar. Bu, bir kişinin çeşitli ortamlarda ve / veya ilişkilerde başkalarıyla nasıl etkileşim içerisinde bulunduğu da içerir. Bunun arkasındaki teori, bazı insanların belirli durumlarda arousal düzeylerinin tipik olarak kabul edilenden çok daha hızlı artmasıdır. Bu, bir kişinin normalden daha fazla duygusal uyarıya ulaşmasına ve bu nedenle normal uyarılma seviyelerine dönmenin daha uzun süre almasına neden olabilir.

DBT, MB'den önemli ölçüde farklıdır. TCT genellikle ya bireysel tedavi veya grup tedavisidir, DBT haftalık psikoterapi seanslarını ek haftalık bir grup oturumu ile birleştirir. Bu grup oturumları bireylerin dört farklı modülden becerileri öğrenmesine yardımcı olmak için kullanılır: kişilerarası etkinlik, sıkıntı toleransı / gerçeklik kabul etme becerileri, duygu düzenleme ve dikkatlilik becerileri. Açıklama ve öğrenme için güvenli ve destekleyici bir ortam sunan bir grup ayarı, bu becerileri öğrenmek ve uygulamak için ideal bir yerdir.