Suçluluk ve Pişmanlık Arasındaki Fark

Suçluluk ve Üşüme < Suçluluk ve pişmanlık arasında ayrım yapmak çok önemlidir, çünkü birçok şey aksi halde en iyi eylemin yapılabileceği şeyleri yaparken bizi sınırlayabileceği basit gerçeği için. Örneğin, kültür, çevre ve ekonomik koşullar, yeteneklerimizin ortak sınırları olabilir ve bu nedenle, önemli bir farkın farkında olarak, suçluluk yükünü gerçekten olması gerekene kadar azaltmanın uzun bir yol kat eder ve üzüntü vericidir. Bunun önemi pişmanlığın aslında gelecekte yapılacak kararlarda daha ihtiyatlı olmak için bir motivasyon kaynağı olabilmesidir.

Suçluluk, bir şey yapmanın 'belirli bir zamanda' yapmak için doğru olanın olmadığını bildiğimizden kaynaklanır, oysa pişmanlık, bir şeylerin daha iyi bir şekilde yapılabileceğini bilmesinin sonucudur Gerçekten yapıldı. Bu farkı bilmek, tüm insanlara anne-baba, dedesi ve büyük dedesinin vaktinden ve kültürünün bir sonucu olarak kendi kendine suçlama durumlarını önlemeye yardımcı olur. Bu nedenle, hiç kimsenin henüz sahip olmadığı bilgilere göre hareket etmesi beklenmiyor.

Pişmanlık, bazı eylemlerin işlendiğini (ya da değil) kabul etmekle yetinmekle birlikte, aydınlanmış bir şey olamayabilir. Bu temelde pişmanım. Bazı eylemsizliğin tanınması olabilir veya sözler söyledi. Pişmanlık içinde, daha önce korku ya da cehaletten ötürü yapamadığı eylemi 'farklı bir ışık' olarak görüyor. Pişman neredeyse her zaman olumlu bir eylem veya çözünürlüğe ilham verir. Bir çözüm asla aynı eylemleri tekrar etmeyebilir ve olumlu bir eylem özür kadar basit olabilir.

Bununla birlikte, suçluluk hali her zaman pozitifliğe yol açmaz. Aslında, genellikle olumsuz eylemlere ve bazen kendine zarar verir. Suçluluk kendine kalıcı kötü bir hisse yol açar ve depresyon gibi psikiyatrik koşullara ilerleyebilir. Bunun nedeni, suçluluk duygularının artması, insanların aramaya çalışabilecekleri daha fazla gerekçe ve genelde çaresizliğe ve depresyona yol açarak kilo vermemesidir.

'Pozitif' suçluluk, taahhütlü eylemlerin hasarını geri almaya çalışmak gibi bazı olumlu eylemlere neden olan pişmanlığa yol açabilir (eğer hala mümkünse). Ancak, pişmanlık olurken genel olarak suçluluk iyi eylemler köreltmez. Pişmanlık bir çeşit aydınlanma.

Özet

1. Pişmanlığın pozitifliği vardır, ancak suçluluk yoktur.

2. Suçluluk, pişmanlık, bir şeylerin aslında nasıl yapıldığından daha iyi bir şekilde yapılabileceğini bilmek sonucunda iken, 'belirli bir zamanda' yapmak için doğru olan şey olmadığını bildiğimiz bir şeyler yapmaktan kaynaklanmaktadır.

3. Suçluluk, kendine karşı kalıcı bir kötü duygu taşırken, pişmanlık, kötü eylemleri geri almaya ya da tekrar etmeye kararlılığa yol açar.