Endüktif ve Öğrenme Dışı Öğretme ve Öğrenme Arasındaki Fark

Endükleyici ve Baştan Çıkan Dil Öğretim ve Öğrenimi

Eğitimde endükleyici ve tümdengel dil öğretim ve öğrenimi çok önemlidir. Bunlar iki farklı ve karşıt öğretim ve öğrenme yöntemi veya yaklaşımlarıdır. Her ikisi de bir öğretmen / öğretmen ve bir öğrenci / öğrencinin varlığına ihtiyaç duyar. İki yöntem arasındaki en büyük farklılık, bilginin odağı ve akışı ile öğretmenin ve öğrencinin rolleri.

Endüktif öğretim ve öğrenme, bilgi akışının yönünün belirlilerden geneline olduğu anlamına gelir. Ders, öğretim açısından, faaliyetler veya deneylerle başlatılır. Çoğunlukla öğretmen yerine öğrencilere, kapasitelerine ve yeteneklerine odaklanır.

Endüktif öğretme ve öğrenmenin pek çok avantajı vardır; bilgi maruz kalma ile doğal olarak elde edilir ve öğrencilerin akıl yürütme becerilerini, önceden bilgi, zeka ve zihinsel odaklanmayı kullanmaları teşvik edilir. Bu yöntem aynı zamanda bir öğrencinin sunulan bilgilere dayanarak bağlantı kurmasını ölçer.

Endüktif öğretme ve öğrenme öğrencinin bakış açısını içerdiğinden, öğrencinin kavramı öğrenmesi daha kolaydır. Bu yöntem altındaki kavramlar kişiselleştirilebilir ve kolayca hatırlanabilir ve anlaşılabilir. Bu, keşfetmenin bir metodudur ve öğrencilerin hayal gücünü ve yaratıcılığını talep etmekle birlikte zaman alıcı olabilir. Endüktif öğretim, ders boyunca nasıl ayarlamalar yapacağını bilen, yetkin ve deneyimli bir öğretmene sahip küçük bir öğrenci grubu için mükemmel bir uyum içindedir.

Endüktif öğretme ve öğrenmenin karşılığı tümdengelim öğretim ve öğrenmedir. Bu yöntemde öğretmenin rolü belirgindir, çünkü tüm bilgileri veren ve yayan kişidir. Bu yöntemdeki bilgi akışı genelden spesifiktir. Tümdengelim yöntem geleneksel öğretim ve öğrenme yöntemidir. Bilgi, genel bir referans veya kaynaktan alınır ve öğrenciye iletilir.

Bilginin alışılageldiği akış, kavramın tanıtımı ve sunumu ile başlayan aktiviteler ile başlar. Bilgiler, gerçekler, ifadeler ve önceden belirlenmiş mantık üzerine kuruludur. Yöntemin uygulanması kolaydır, hatalar için az yer bırakır ve öğretilen bilgi geçerlidir. Açık ve belirlenmiş bir kapsam da var; yöntem öğretmen kısmen hazırlık gerektirir.

Bununla birlikte, tümdengelim öğretisinin dezavantajları vardır; bunlara çok yapısal ve öngörülebilir bir akış dahildir. Bu yöntem aynı zamanda etkileşim için az yer kaplar ve bu da daha büyük grup öğrenciler için daha etkili olur.Dilde uygulama açısından, her iki yöntem de farklı dil modlarında, kavramlarda ve örneklerde uygulanır. Örneğin, endüktif yöntem bir hikaye veya eser geliştirirken uygulanır. Öte yandan, tümdengelim yöntem edebi eseri açıklarken faydalı olabilir.

Özet:

1. Öğretim ve öğrenmenin baştan çıkarıcı ve endüktif yöntemleri pek çok açıdan farklıdır.

2. Endüktif öğrenmede, bilgi akışı özelden özele doğrudur ve öğrenci üzerinde daha yoğunlaşılmıştır.

3. Öte yandan, tümdengelim yöntemin bilgi akışı genelden spesifik hale geçer ve öğretmene daha çok odaklanır.

4. Tümdengelim yöntemi, bir testi veya etkinliği uygulamadan önce bir kavram ve süreci ortaya koyar. Bu arada, endüktif yöntemde, aktivite veya test kavramın bir tartışması başlatılmadan önce getirilir.

5. Tümevarım yöntemi büyük bir sınıf ortamında kullanılırken, endüktif yöntem öğrencilerin küçük gruplarında kullanıldığında etkilidir.

6. tümdengelim yöntemi tümevarım yöntemi kişiselleştirilmiş ve kavramlar akılda kalıcı ve anlaşılır ise, geleneksel yapılandırılmış ve tahmin edilebilir.

7. bilgi, belirli bir kaynaktan geldiği, tümevarım metodu keşif bir yaklaşımdır ve bir öğrencinin bakış açısından veya bir kavramın anlaşılmasına dayanır ederken, doğrudan öğrencilere dağıtıldığı hedefi tümdengelim yöntemi doğrulama yöntemidir.