Din ve Maneviyat Arasındaki Fark
Neredeyse herkes bir tanrı ya da kendilerinden daha yüksek bir güce inanır söyleyebilirim. Bazıları belirli bir dine mensup olduklarını beyan ederken, bazıları yalnızca manevi olduklarını söyler. Açıkçası, din ve maneviyat kavramları temelde iç içe geçmiş durumdadır. Bu farklılıklar konuştuğunuz kişiye bağlı olarak değişse de, ikisi arasında farklılıklar vardır.
A Temel, Çalışma Tanımı
Din '“belirli ritüelleri ortaya taşıyan insan icadı ve temel bir ahlaki kod ve inanç sistemini ana hatlarıyla hikayeler kümesidir. Din, genellikle, fakat zorunlu olmadan, genel nüfusun
Maneviyattaki için ritüelleri gelen iç daire içine daha fazla olanlar ile, inisiye hiyerarşisine sahip “ruhundan veya insanlığın temel özü ile ilgilidir. Ruhsal olduklarını söyleyen insanlar bu iç kuvveti büyütmeye ve daha iyi çalışmaya çalışıyorlar. Dinsel insanlar genellikle de manevi insanlardır, ancak manevi insanlar mutlaka dini olmak zorunda değildir. Alternatif yöntemlerle yüksek bir maneviyata kavuşmak için çalışabilirler.
yabancıya dışarıdan birisi Görünüm
Din '”, dinin belirleyici özelliği onun ritüelleri olurdu. Her din takipçilerinden bazı şeyleri ister. Belirli zamanlarda veya gündüz veya hafta dua ediyor olabilir. Bazı gıdalardan yemek veya çekimser olabilir. Belirli bir metinden ya da bazı şarkılardan ya da şarkılardan öğreniyor olabilir.
Maneviyat '' tanınması biraz zor. Günümüzde Yeni Çağ felsefesinin yükselişi ile birçok kişi meditasyon, şarkı söyleme, dua veya düşünce yoluyla daha yüksek manevi bir devlet kazanmaya çalışmaktadır. Bu uygulamalar aynı zamanda bazı dinler tarafından kabul edilir.
Sosyologdan
Din ", bir grup içinde birlik için sosyal bir güçtür. Bir din genellikle mümin bir topluluk olarak anılır. Üyelerinde düşünce ve eylemin tekdüzeliği için gayret gösterir. Aynı zamanda bu üyelere manevi ve fiziksel destek için bir topluluk sağlıyor. Çoğu din, yiyecek ve giysileri muhtaç kilise cemaate bölenlere dağıtan hayırsever kollara sahiptir.
Maneviyat '' bireysel bir fenomendir. Aydınlanma Deistleri, kendilerini manevi olarak tanımlayan ancak dini olmayan ilk büyük grup olabilir. Seküler toplum ulusal birlik ve sosyal programlar yoluyla daha destekleyici hale geldiğinde, bir dini gruba ait olma ihtiyacı azaldı. Birçok kişi daha bireysel bir yaklaşımı tercih eder.
Özet:
1. Din ve maneviyat, hem insanın kullandığı terminolojiye bakılmaksızın, iç barış veya Tanrı'yı bulma arzusu anlamına gelir.
2. Din, ibadet edebiyatı ve ritüelleri istihdam ederken, maneviyatta kişiselleştirilmiş namaz ve meditasyon kullanılır.
3. Bir yabancıya din tamamen ritüel gibi görünse de, maneviyat tekrardan anlamsız hale gelebilecek bir şeyi önler.
4. Dinin ritüelleri, üyelerine manevi ve fiziksel yardım sağlayacak bir mümin topluluğunu teşvik etmek, yalnızca ruhsal olduklarını düşünen insanlar genellikle kendi aygıtlarına bırakmak içindir.
