SDLC ve Şelale Modeli Arasındaki Fark
SDLC ve Şelale Modeli
vardır. Bir yazılım geliştirme yaşam döngüsü modeli (SDLC), yazılım geliştirmeye yapılandırılmış bir yaklaşımdır. Nihai ürünü elde etmek için sıralı bir düzen içinde yapılan bir dizi faaliyet vardır. Her faz, SDLC'nin sonraki aşamasına bir girdi görevi gören bir çıktıyla ilişkilendirilir. SDLC modelinin farklı evrelerine bir göz atalım:
1. Gereksinim - Bu aşama, paydaşlar ve yöneticiler için en önemlisidir. Bu gereksinimler, sistemin kullanıcılarını, ana işlevlerini, sistemin giriş ve çıkışlarını belirler. Tüm bu sürecin çıktısı sistemi bir bütün olarak açıklayan işlevsel bir belge belgesidir.
2. Tasarım - Bu aşamanın girişi, gereksinim aşamasındaki işlevsel özellik belgesidir. Bu aşama, sistemin görünümünü detaylandırıyor. Bu aşamadaki ana çıktı, yazılım tasarımı ve donanım ve yazılım gereksinimlerinin kararıdır.
3. Uygulama - Tasarım biçimini kod biçiminde uygulayan SDLC'nin en uzun safhasıdır. Geliştiriciler bu aşamada iş başında olan ana insanlar. Bazı SDLC modellerinde, test ve tasarım aşaması uygulama aşamasında örtüşür.
4. Test - Bu hem birimi hem de sistem testini içerir. Birim testi, sistem sınamaları, sistemin tüm işlevselliğini denetlerken, her modüldeki hataları tanımlamaya yardımcı olur. Sınamanın amacı, kodun gereksinim aşamasında tanımlanan gerekli işlevselliği sağlayıp sağlamadığını kontrol etmektir.
* Şelale Modeli
* V-Şekilli Model
* Artımlı Yaşam Döngüsü Modeli
* Spiral Model
Şelale modeli en popüler SDLC modellerinden biridir. Yazılım ürünü sunmak için doğrusal ve sıralı bir yöntem izleyen, yazılım geliştirme için klasik bir yaklaşımdır. Bu modelin her bir aşamadan farklı çıktıları vardır. Bu model aşağıdaki avantajları sunar:
1. Uygulaması basit ve kolaydır.
2. Model doğrusal bir yaklaşımı izlediğinden, yönetimi daha kolaydır.
3. Her aşama birer birer yürütüldü.
4. Bu, küçük ölçekli projeler için en iyi şekilde kullanılır.
1. Yüksek riskli bir faktör söz konusudur.
2. Büyük projeler için yararlı değildir.
3. Gereksinimlerin değişebildiği projeler için kullanılamaz.
4. Karmaşık veya OOPS kavramlarını kullanan projeler için uygun değildir.
Özet:
1. SDLC veya Yazılım Geliştirme Yaşam Döngüsü, proje faaliyetlerini kronolojik olarak
planlamak için kullanılır.
2. SDLC'nin bir fazındaki çıktı, bir sonraki aşamaya giriş olarak işlev görür. Gereksinimler tasarıma dönüştürülen
. Tasarım,
için uygulanması gereken kodu belirler. Test, kodun tasarım ve gereksinimi karşıladığını doğrular.
3. SDLC'nin ana safhaları şunlardır: gereksinim, tasarım, kodlama, test ve bakım.
4. En popüler SDLC modellerinden biri olan bir şelale modelinde her adım, birbiriyle örtüşmeyen veya yinelemeli adımlar olmaksızın
sıralı bir şekilde izlenir.
