Totalitarizm ve Diktatörlük Arasındaki Fark. Giriş

Giriş

Buna rağmen Demokrasi, yönetişime ilişkin bazı kusurlara rağmen, en az sevilen ve aranan yönetim şeklidir; devlet fikrinin başlangıcından beri birçok başka biçim var olmuştur. Bunlar despotizm, zulüm, totaliterlik ve diktatörlüktir ve bu şekillerin temel fikri demokrasiye şiddetle karşı çıkmaktır. Totalitarizm ve diktatörlük hem vatandaşların temel hakları için önem taşımıyor hem de hükümetin iradesinin uygulanması konusunda bazı ortak noktalar var. Buna rağmen, ikisi arasında bazı temel farklılıklar mevcuttur ve bu makale bunların bazılarını vurgulamaya ve açıklamaya çalışmaktadır.

Totaliterlik, Toplumun her üyesinin üyeleri ve kamusal yaşantılarının iktidardaki siyasi parti tarafından denetlendiği ve izlendiği devletin yönetişim konusundaki politik bir kavramdır. Devletin her sivil kurumu, yönetimdeki parti tarafından belirlenen gündemi takip etmek zorunda kalır.

Bu sistem altında, hükümete, tartışılan sadakate hükümet, iktidar partisi ve vatandaşların çoğunluğu tarafından da saksiz sayılır. İktidar partisinin ve onun taraftarlarının siyasi ideolojisi, devlet ideolojisi ile eşanlamlıdır. Bir vatandaşın insani değeri, onun saygı ve devlete sadakatine göre karara bağlanmaktadır. Totaliter rejimler agresif olarak milliyetçidir ve yasalara acımasızca uygulanmaktadır. Liberal düşüncelerin içine soktuğundan korktukları için, rahat ederler. Almanya'daki Nazi yönetimi, Sovyet sendikalarında Komünist yönetişim ve Combodia, yıllar boyu totaliter rejimlere örnektir. Bugünün dünyasında totaliterlik Kuzey Kore, Çin ve İran'da görülmektedir. Totaliterizm, Irak'ta aşırı milliyetçi Saddam Hüseyin'in şiddetine maruz kaldıkça ırk hegemonyasına neden olabilir. Devlet anayasasının çekirdeğini oluşturan dini inanç ve darlıkların bulunduğu Pakistan ve Suudi Arabistan gibi bazı totaliter devletler var.

Diktatörlük

Diktatörlük, tek bir kişinin halk, hükümet, askeri ve yargı üzerinde mutlak denetimle yönettiği otokratik bir yönetişim sistemi anlamına gelir. Diktatörlükte hiçbir hukuk devleti yoktur ve diktatörün kaprisleri, herkesten ve her şeyden itaat için yasa kabul edilir. Diktatör, halkın rızası olmaksızın güç kazanır ve muhalefetin herhangi bir sesini vahşice bastırarak iktidara yapışır. Herhangi bir biçimde demokrasi ruhu diktatör tarafından çok yakalanıyor ve yönetim, diktatöre itaatsiz davranmaya cesaret eden herkesi sürekli olarak avlıyor, korkutuyor ve hatta fiziksel olarak ortadan kaldırıyor. Diktatör, güçlü ve iddialı bir muhalefet tarafından devrildiğinden korkarak devam ediyor ve bu onu gaddar ve hatta barbar yapıyor.

Bir diktatör, kalıtsal, askeri darbe, acil durum gibi tartışmalı anayasal araçlar ve parçalanmış bir demokratik kurulumda seçim yoluyla bile bir dizi yöntemle güç kazanır. Birçok zaman diktatörü, güçlü iş adamları ve manipülatif yabancı güç tarafından desteklenir, finanse edilir ve korunur. Hitler altında Almanya, Idi Amin altında Uganda, Fidel Castro başkanlığında Küba, Muammer Kaddafi bünyesindeki Libya ve Mobutu Sese Seko başkanındaki Zaire, dünyanın görüldüğü rezil diktatörlüklerden bazıları.

Özet

Totaliterizm genellikle bazı hegemonik siyasi ideolojilere dayanıyor; diktatörlük bu ideolojiyi temel alabilir ya da sağlamayabilir.

Toplamcılıkta yönetişim, iktidar partisinin iradesinin bir yansımasıdır; diktatörlükte bir bireyin iradesi yönetişime yansıtılır.

• Totaliterizm, devletin kılığında her şeyi partinin kontrolünde tutmaktır. Diktatörlük, insanların rızası olmadan iktidar kazanmakla ve adil veya karanlık yollarla iktidara sadık kalmakla ilgilidir.
• Toplamcılıkta iktidar partisi, çok partili bir sistemden daha iyi olduğunu düşündükleri alternatif siyasi partilerin yokluğunda halk tarafından seçilir. Diktatörlükte diktatör seçilmiyor ancak kendinden tayin edilmiş durumda veya halk seçmek zorunda kalıyor.
• Totaliterizm, hükümet merkezli bir alan olup, diktatörlük, merkezci bir kaynaktır.
• Totaliterliğe göre, partinin en yüksek karar organı mutlak güçtür. Diktatörlükte mutlak güç, eserin alt güdümlü bireysel diktatörüyle birlikte kalır.