Ayrımcılık ve Önyargılar Arasındaki Fark

Ayrımcılığa Karşı Önyargı

şeklinde tasarlanmıştır. İnsan davranışı, insanın tepkisi ya da dışsal ya da içsel bir faktöre tepki olarak tanımlanır. İnsanoğlunun çevreye karşı hayatta kalmasını ve bir birey olarak büyümesini sağlayacak şekilde tasarlanmıştır. Duygu, etik, kültür, ikna ve genetik gibi faktörlerden etkilenir.

Belli bir insan davranışının nasıl kabul edildiği her toplumun normlarına bağlıdır. Bazı insan davranışları kabul edilebilir, bazıları kabul edilemez. Bazıları yaygındır ve bazıları alışılmadıkken bazıları da tartışmalara neden olabilir.

İki çok tartışmalı insan davranışları ayrımcılık ve önyargıdır. İnsanlık tarihi boyunca, insanlar bazı bireylere karşı ayrımcılığa ve önyargıya işaret ettiler; bazı olaylara, gıdalara ve şeylere karşı.

Hem ayrımcılık, hem de önyargı birine ya da bir şeye karşı olumsuz bir tutum takınırken, benzer koşullara atıfta bulunabilirler, birbirlerinden farklıdırlar. Ayrımcılık önyargıya dayandığından, önyargı sıklıkla ayrımcılığa neden olduğu için birbirlerini tamamlarlar. Ayrımcılık, tarafsızlık ve önyargı temelinde bir kişinin veya bir grubun haksız muamelesi olarak tanımlanır. Bazı yiyecekleri diğerlerine kıyasla seçme hafif derecede ayrımcılıktan, karşı cinsiyet veya cinsiyet ayrımcılığına karşı daha zararlı ayrımcılığa karşı farklı biçimlerde gelir.

Sonra arkadaşlar ve iştirakçileri destekleyen kronizm vardır; ırkçılık veya ırk ayrımcılığı; başka bir ırktan gelen kişilerin küfürlü bir muamelesi; homoseksüel bireylere karşı ayrımcılık yapan heterosexism ve çok daha fazlası. Bu nedenle, ayrımcılık, kişinin belirli şeylere ve insanlara yönelik davranışıdır. Birisini ya da böyle bir şeyi sevmek ya da beğenmektir. Bir şahsın konuşması, hareketi ve tavrı üzerine yansıtılır ve önyargıların bir temsilatı olarak kabul edilir.

Önyargı, birisi veya başka bir şey hakkında bir varsayım olarak tanımlanır. Bu, herhangi bir olgu hakkında yeterli bilgiye sahip olmadan toplumsal cinsiyet, ırk, sosyal sınıf, din, etnisite veya cinsel yönelim temelinde yargılama eylemine atıfta bulunur. Bir şeylere veya önyargılı birine soyut bir ön düşünür. Tabular ve tarafsızlık, yaygın önyargılardandır. İnsanlar, yetiştirildikleri yol ve kültür ve inançlarına göre önyargıları geliştirirler.

İnsanlar önyargılarını başkaları ile etkileşim kurma biçiminde ortaya koyarlar; herhangi bir olgu bilgisi olmaksızın bile şeylere karşı ayrımcılığını gösteriyor. Önyargı zihin tercihlerinin oluşumudur; ayrımcılık ise bu düşünceleri harekete geçirir.

Özet:

1. Ayrımcılık, bir şahsın veya bir grubun bir şahsın duygu ve tercihlerine dayalı haksız muamele edilmesidir; önyargı, şahsın bir şeye veya bir şeye karşı olduğu varsayımıdır.

2. Ayrımcılık, önyargı soyut bir ön düşüncedir ve sadece zihinde olmak üzere, önyargının veya önyargıyı eylem haline getirmenin bir tezahürüdür.

3. Hem önyargı hem de ayrımcılık bir bireyin eylem, konuşma ve tutumuna yansıtılır. Önyargı, insanın iç düşünceleriyle sınırlı olmakla birlikte, ayrımcılık çok belirgin olabilir.

4. Önyargı, şeyler ve insanlar hakkında izlenimlerin ve yorumların oluşumudur; ayrımcılık, bu izlenimlerin çevirisidir ve bunları eyleme dönüştürür.