Epitaf ve Epithet Arasındaki Fark Fark

Anonim

'epitaph' ve 'epithet' kelimeleri çok benzer görünebilir. Bunun nedeni, ikisinin de benzer bir önekine ve kök kelimeleri birbirine benzemektedir. İkisinin de diğer insanlar hakkında konuşmakla alakalı oldukları için anlamları hepsi de aynı değildir.

Her iki kelimedeki önek Yunanca 'epi' kelimedir. Bir takım şeyler anlamına gelmekle birlikte, İngilizce'de en yaygın olanı 'üzerinde', 'üzerinde' ve 'üzerine' anlamlarıdır. Bu birkaç kelimeyle bulunabilir: "merkez üssü" veya "merkezin üstünde"; 'salgın' veya 'insanlar üzerine', yaygın bir hastalık anlamına gelir; veya adrenalini üreten organlar olan 'böbrekler' anlamına gelen adrenalin için başka bir kelime olan 'epinefrin'.

'Epitaph', 'epi' ile 'taphos' kelimesi arasındaki 'mezar' anlamını yaratmak için 'mezar' anlamına gelen 'taphos' kombinasyonudur. Bu, 'cenaze ile ilgili' anlamına gelen epitapioslarla sonuçlandı. Latince'ye, 'cenaze töreninde verilen bir konuşma' olarak nitelendirilen 'epitaphium' kelimesi olarak ödünç aldık - sonra da Fransızca'ya ve nihayetinde İngilizce'ye.

Bir isim olarak kullanılan bir meşale, iki şeyden biri anlamına gelebilir. Birincisi, bir mezar taşı üzerine yazılan bir yazıt olabilir. Bunlar genellikle ölüleri en sevdikleri sözlerden veya onlara uyacak başka bir şeyle anmak için orada bulunurlar. İkincisi, kısa bir öykü ya da biyografi olan bir şiir ya da ölüm ilanı gibi başka bir kısa yazı parçası olabilir; bunlar onu anmak anlamına gelir, ancak mezar işaretleyicisine yerleştirilmez.

Bir fiil olarak, bir yazı yazmak, bir mezar taşına yazmak ya da yüksek sesle konuşmak, bir mezar taşı yapmaktır. Bu, son anlam nedeniyle, bir övgü yapma anlamına gelebilir, ancak bu durumda kullanılan daha yaygın sözcük, ABD İngilizcesi'nde 'eulogize' veya Birleşik Krallık'ta veya İngiliz Eyaletinde 'eulogise' olurdu.

'Eftek' kelimesi, 'tithenai' kelimesine eklenen 'epi' önekinden gelir ve 'koymak' anlamına gelen ve 'koymak' anlamına gelen bir fiildir. Bu, 'eklenmiş' veya 'atfedilen' anlamına gelen 'epithetos' kelimesiyle sonuçlandı. Bu, Latince 'sıfat' kelimesinin kelimesi olan "epitheton" olarak ödünç alındı. Oradan Fransızca'ya ve sonra da İngilizce'ye geçti.

Bir tanımlama, bir şeyin karakterize edilmesi için kullanılan, genellikle bir ismin yerine geçen tanımlayıcı bir terimdir. Bir takma ad olabilir, çünkü tipik olarak ya kişinin adının daha kısa bir formudur ya da bir karakteristik temel alınarak bunları tanımlayan bir şeydir. İkincisi, bir açıklama, bir cümleydi. Ayrıca, 'sevgim' veya 'bal' gibi sevimli bir terim büyük ihtimalle o kategoriye girer. Bir ismin sonuna, örneğin Catherine the Great veya Ivan the Korkunç olarak eklenen bir sıfat da bir cümleydi.

Bununla birlikte, bugün en çok görülen anlam, bir ırkçı veya cinsiyetçi bir terim gibi, tüm kategori için geçerli olan bir hakaret anlamına gelir. Hakaretleri tanımlamak için 'sıfat'ın tüm kullanımı kullanılamaz, ancak diğer kelimeleri kullanmak daha yaygın bir şeydir. Bir takma ad en çok olumlu olduğu zaman kullanılır - takma adlar küçümseyici olabilir - ve negatif kullananlar büyük olasılıkla hakaret veya sinsi olarak tanımlanır.

Özetlemek gerekirse, her iki kelime de 'üzerine' anlamına gelen 'epi' sözcüğünü kullanır. Bir mezar taşı ölüleri anmak için kullanılan, çoğunlukla mezar işaretleyicisine, ancak bazen de başka bir yere yerleştirilen bir yazı parçasıdır. Bir cümle, her şey için değil, genellikle olumsuz bir açıklama olarak kullanılan, bir şey için açıklayıcı bir alternatif adıdır.