Sömürgecilik ve Yeni Sömürgecilik Arasındaki Fark | Sömürgecilik-Neo Sömürgecilik
Sömürgecilik ve Neo Sömürgecilik
Her iki terim de sömürgecilik kelimesini taşıdıklarından, aynı anlam taşıdıklarını düşünebilir, ancak sömürgecilik ile yeni sömürgecilik arasında kesin bir fark vardır. Peki sömürgecilik ve Yeni Sömürgecilik arasındaki fark nedir? Burada, bu iki terim arasındaki farkı, sömürgecilik ve yeni sömürgeciliği ayrıntılı olarak inceleyeceğiz. Sömürge dönemi 1450'lerde başladı ve 1970'lere kadar sürdü. Bu dönemde güçlü uluslar zayıf ulusları devralmaya başladı. İspanya, İngiltere, Fransa ve Portekiz gibi ülkeler sömürgelerini Asya, Afrika ve diğer bazı bölgelerde kurdu. Güçlü ülkeler, boyunduruk altındaki ülkelerdeki doğal ve beşeri kaynakları istismar ettiler. Birkaç yıl geçtikten sonra egemen olan ülkeler bağımsızlığa kavuştu ve özgür ulus haline geldi. Sonra Neocolonialism geliyor. Bu, gelişmiş ve güçlü ülkelerin eski sömürgeleştirilmiş ve azgelişmiş ülkelerdeki ekonomik, sosyal ve kültürel yönleri içerdiği sömürge sonrası bir deneyimdir.
Sömürge Nedir?Yukarıda belirtildiği gibi, sömürge döneminde, Asya ve Afrika bölgelerinin çoğuna hakim olmuş ve güçlü ülkelerin bu boyunduruk altındaki ulusları tek başına kontrolü altındadır. Sömürgecilik döneminde, daha güçlü bir ulus, zayıf bir ulus üzerinde güç ve yetki kazanır ve hakimiyetler egemen bölgede genişler ve emirlerini kurarlar. Böylece sömürge ülkenin kolonisi haline gelir. Sömürge ülkesi koloninin doğal ve beşeri kaynaklarını kendi ülkesinin yararına kullanıyor. Genelde bir sömürü sürecidir ve kar dağıtımı bakımından sömürge ülke ile sömürge arasında eşitsiz bir ilişki vardır. Egemenlik ülkesi koloninin gelişiminde koloni kaynaklarından elde edilen kârı kullanmadı. Bunun yerine, güçlerini ve güçlerini zenginleştirmek için kazançlarını kendi ülkelerine çekti.
Neo sömürgecilik, sömürge sonrası çağda ortaya çıktı. Bu aynı zamanda güçlü ülkeler tarafından diğer ülkeleri kontrol etmek veya etkilemek için ekonomik veya politik baskı uygulanması olarak da bilinir. Burada eski sömürge ülkeler, ekonomik ve siyasi güçlerini kullanarak eski kolonileri daha fazla sömürdüler. Yukarıda belirtildiği gibi, sömürge döneminde egemen hükümdarlar egemen partiyi geliştirmedi. Böylelikle, bağımsızlıktan sonra bile, eski sömürgeler kendi ihtiyaçları için daha güçlü ülkelere bağımlı kaldılar. Çoğu sosyal bilimci, bağımsızlığını kazandıktan sonra, ekonomik ve siyasi güçler açısından kendilerini geliştireceklerine inandılar. Ancak, bu olmadı. Sebep açıktı. Örneğin, kolonilerin çoğu tarımın ana ihracatı olan tarımsal ürünlerdi. Daha güçlü ülkeler bu ithalatlarda daha az miktarda para ödüyorlardı ve bu sırada pahalı olan elektronik cihaz ihraç ettiler. Koloniler, kendi ülkelerinde bunları üretmek için yeterli sermaye ve kaynağa sahip değildi ve bu nedenle ekonomilerini sanayileştiremediler. Dolayısıyla, daha bağımlı hale geldi ve buna "Yeni Sömürgecilik" süreci deniyor. "
Sömürgecilik ve Yeni Sömürgecilik arasındaki fark nedir?
Sömürgecilik döneminde, daha güçlü bir ulus, zayıf bir ulus üzerinde güç ve yetki kazanır ve hakimiyetler egemen bölgede genişler ve emirlerini kurarlar.
- Yeni kolonyalizm gelişti ve daha güçlü ülkeler, eski sömürgeleştirilmiş ve azgelişmiş ülkelerdeki ekonomik, sosyal ve kültürel yönleri içeriyor.
- Her iki terimi de analiz ettiğimizde, bazı benzerlikler ve farklılıklar görüyoruz. Her iki durumda da, her iki taraf arasında eşit olmayan bir ilişki vardır. Her zaman bir ülke bir egemenlik olurken diğer ülke egemen parti olur. Sömürgecilik, boyunduruk altındaki uluslar üzerinde doğrudan bir kontrol olmakla birlikte, yeni sömürgecilik dolaylı bir katılımtır. Artık sömürgeciliği göremiyoruz, ancak dünyanın birçok ülkesi şimdi yeni sömürgeciliği yaşıyor.