Kurak ve Dövülmüş Madde Arasındaki Fark

'dan daha kullanışlı görünüyor > 'Laid' ve 'layed', özellikle de dil konusunda yeni olan insanlar için sıklıkla karıştırılabilir; çünkü bunlardan biri diğerinden daha doğaldır. Bununla birlikte, bir zamanlar aynı şeyi ifade ettikleri halde, bir kelime artık bir kelime olarak kullanılmamaktadır.

'Laid', 'lay' kelimesinin son zaman ve geçmişteki parçacık halidir. 'Lay' çoğunlukla mecazi olarak ve mecazi olarak aşağıya inmek demektir. Bir yüzeye bir şey koymak anlamına gelebilir.

"Kitabı masaya koydu. "

Bir şey yaratmak veya hazırlamak anlamına gelebilir.

"Mimarlar bina için planları hazırladı. "

Bu, özellikle bir yumurta koymak anlamına gelen" yumurta koymak "ifadesinde yaygın olarak görülmektedir. Sözcük ayrıca bahislerle de ilişkilendirilmiştir.

"Yarışa giren ilk ata bahse girdi. ”

"Yüzmemeniz için bilmediğiniz ihtimalleri koyacağım. "

Bu durumda, 'yatırılma olasılıkları' bahis yapmak için kullanılan bir argo terimidir.

'Layed' daha karmaşık bir hikaye. Artık uygun bir söz değil. Arkaik olarak kabul edilir. Başka bir deyişle, birisi eski bir zaman hissi yaratmaya çalışırken hala kullanılabilir, ancak kimse onu dışarda kullanmaz.

İngilizce çoğu zaman fiiller, sonuna bir -ed ekleyerek şimdiki gergin geçmiş zaman diline çevrilebilir. Örneğin, 'yürümek' yürütüldü. Bununla birlikte, fiil bazen Y'de sona ermediğinde durum böyle değildir. Düzenli fiiller düzenli konjugasyona sahip olan fiillerdir: geçmiş zaman ve geçmişteki sözdizim biter. Sonunda, 'konuşulan' ile 'konuş' gibi ya da fiil bir E'de sona erdiğinde 'duman' dan 'füme' gibi sadece -d eklenir. O halde, düzeni takip etmeyen düzensiz fiiller vardır.

Y'de biten bazı fiiller düzenli değildir. Y'den önce bir ünsüz olanları neredeyse daima düzenli. Birçoğu için, onu geçmiş zamanlara çevirdiğinizde, Y'yi bir I'e çevirir ve sonra sonuna eklersiniz. Örneğin 'denemek' denenmiş haldedir. 'Tadilat' ve 'keyif' gibi bazı istisnalar yanında 'kal' ve 'kal' da vardır. Geçmiş zaman biçimleri, Y ile biten diğer fiillerden farklı olarak telaffuz edilir: 'denenmiş' uzun bir ses çıkarır, 'kal' ise yoktur.

Bununla birlikte, önündeki harf 'say' gibi bir sesli harf olduğunda, eklenmiş bir E yoktur. 'Say' sadece 'olur', 'ödeme', 'ödenen' olur ve 'yatır' 'bırakılır' olur.

İngilizce yazım kuralları İngilizce'de her zaman geçerli değildi, çünkü bir zamanlar "yerleştirildi" kabul edildi. Değişikliğin nedeni telaffuz yüzünden oldu. Modern İngilizcede, fiillerin sonunda sadece D sesi ile telaffuz edilir. Çok uzun zaman önce, 'eh' sesi ve D sesi ile telaffuz edildi.Muhtemelen, Y'den önce bir sesli sese sahip bazı fiiller, modern İngilizceye daha yakın bir şekilde telaffuz edilen ilk fiillerdir. 1590'dan (400 yıl önce) The Faerie Queene gibi bazı daha eski metinlerde yazım, daha modern bir telaffuza işaret eden 'layd' idi. Durum böyle olsaydı, o zaman yazım denetimi telaffuzu yansıtmazdı, bu yüzden harfler tamamen taşa konmadan önce değişmiş olabilirler.

Özetlemek gerekirse, 'bırakılmış' kelimesi 'yatgın' geçmiş zamanıdır. 'Layed, bir zamanlar' atılmış 'en yaygın yazım hattıydı, ancak kullanım dışı kaldı. Şimdi, yalnızca 'atılmış' kullanılır.