Monokotlar ve Dikücüler Arasındaki Fark
olan Monokotlardır. Anthophyta phyla, çiçekli bitkiler olarak da adlandırılır, iki ayrı sınıfa ayrılır. İlk bilimsel olarak Monokotiledon olarak adlandırılan Monokotlar, çiçekli bitkiler grubundan biridir. İkinci gruba Dikücuklar veya Diktiledonlar denir. Bu çiçekli bitki sınıfları, temel kompozisyonlarında farklı ve farklıdır. Monokotlar, kotiledon denilen bir tohum yaprağından oluşurken dikotlar iki embriyonik yapraklardan oluşur. Aslında, sınıfların isimleri ürettiği tohumlu yaprağı, yani Monocotyledonae veya îone cotyledóña ve Dicotyledonae veya ¬two cotyledonsî temel alır.
Çiçeğin fiziksel görünüşü esas alınarak, monokot çiçeklerin genellikle üç bölünebilir yaprakları olurdu. Bu nedenle, onun yaprak sayıları genellikle üç ya da altı civarındadır. Diktot bitkilerinde yaklaşık dört, beş veya daha fazla yaprak sayısı olurdu. Ancak bazı dikot bitkiler sadece üç tane taç yapısına sahip olduğundan, bu ayrım bu kadar güvenilir değildir.
Bitkiler, vasküler demetler olarak adlandırılan bu vasküler stem düzenlemesine sahiptir. Paketlerin görünümü daireseldir. Bunu açıkça görmek için, gövde boyunca bir kesik silindirik bir harekette görünen lekelerin halkasını gösterecektir. Monokotlar için, bu demetler gövde boyunca dağınık görünür, kök çevre kenarı merkezde bulunur. Dikkat, vasküler demetleri konsantrik merkezlerde merkezileştirirdi.
Daha da ayırmak için bitkilerin kök gelişimine bakabilirsiniz. Dikotlarda, kök hücre denilen embriyoların tabanında başlar. Sonuç olarak, radikül üretimi bitki ömrü boyunca çok fazla olacak bir kök doku yaratacaktır. Monokotlarda, kök bitkiden yok edilir. Gelişme, adventif olarak kök düğümlerinden başlayacaktır. Sonuç olarak, genellikle kökün tabanında kümelenmiş oldukları için sarsıntı rolü olarak bilinir.
Yapraklar söz konusu olduğunda, monokotlar sıklıkla kökteki yaprak noktasından sonuna kadar paralel bir çıktı ortaya koyar. Dicot yaprakları, öbür yanda, genellikle bazen yaprakların ana damarları arasında hizalanan bir görünüme sahiptir. İkincil büyüme söz konusu olduğunda, monokotların ahşap ve kabuk yeteneği yoktur. Dikücüler ikincil büyüme ile çapını arttırır. Böylece ahşabı daha iyi üretir. Meyveler, sebzeler, baharatlar ve kökler genellikle dikotur olarak düşünülürken tahıllar ve otlar monokot bitkilerinin en yaygın örnekleridir. Basitçe, dikotiller genelde günlük diyetinizi oluşturan gıdaları üretmektedir.
Özet:
1.Dikdörtgenlerin iki embriyonik yaprağı bulunurken, monokotların bir tane tohum yaprağı vardır.
2. Monokotlar, yapraklarla bölünebilen yaprakları ve çiçek parçalarını, dörtlükten beş parçaya kadar dikotlar oluştururlar.
3. Dikoküler bir halka biçimindeyken Monokot sapları dağınık.
4. Teknik olarak monokotlar, dikotur bitkilerinde ahşap veya kabuk üretmezler.
