Paladin ve Şövalye Arasındaki Fark
Bir Paladin'i tanımlayan temel ilkeler, masumları savunmak ve korumak ve kanunları korumaktır. Bunlar, Paladinlerin, maceraperest yaşamları boyunca erdemli ve çoğunlukla çok ince bir yol izlediği gibi uyduğu bilinen temel öğretilerdir. Sona eren kötülük yaklaşımlarına karşı hakikat ve adaleti savunurlardı.
Bir şövalye, ortaçağ döneminde beyefendiye özgü özellikleriyle bir askerdi. Bir şövalye, Avrupa tarihinde Ortaçağ'da seçkin bir sınıfın savaşçılarından biriydi. Bu sefer, batı ve kuzey Avrupa'nın ilk sürdürülebilir kentleşmesinin bir parçasıydı. Avrupa toplumunun üst sınıfları arasında ve özellikle İngiltere'nin fethinden sonraki dönemde Şövalyeler hâlâ en düşük seviyedeydi ancak şövalyelik 11. yüzyılda kilise tarafından kutsal bir görev olarak ilan edildiğinde statü zirveye ulaştı.
Paladin ve Şövalyenin Kökeni
Tarihle tutarsız görünmekle birlikte, Paladin'in, 8. yüzyılda Şövalye'nin gelişinden önce bir süre önce köye geldiğini ve militant yönetici Charlemagne'nin Ona zarar vermekten ve birliklerini komuta edecek on iki güçlü asker. Charlemagne oniki Paladin olarak biliniyordu. Bunların arasında en tanınmış ve Charlemagne'i korumaya çalışırken ölümü epik şiirde sürdüren Roland deniyordu. Fakat Şövalyelik Yasası olarak bilinen şeyle ilgili Şövalyelik emirlerinin, Haçlı seferleri sırasında 11. yüzyılda ortaya çıktığına inanılıyor. Şövalyeler, kutsal topraklara giden yolda İtalya'ya şiddetli bir saldırı başlattıklarında, Paladinlerin ilk düzenleri kuruldu. Daha önce yerli halkla çatışmalara girdikleri için Gerard adlı bir keşiş tarafından yaralı kalmaları için sınırlı sayıda savaşçı ve bazı hacılar geride kalmıştı. Bir başka Paladin emri, 8 yaralı savaşçı, Kral Baldwin'in Kudüs'ün hükümdarı olan kalesine sığındığında kuruldu. Ayrıca bir Yahudi tapınağında konuşlandırılmış Şövalyeler Tapınakçıları olarak bilinen Knightly bir düzen oluşturdu.
Özet
1. İkisi arasındaki temel fark açıkça her birinin kökeni. Paladin emirleri Knightly emirlerini doğurdu ve bunun tersi de vardı.
3. Şövalyeler ve Şövalyeler görevlerine ve Tanrılar'a karşı savaşıyorlardı; yaşamlarına doğru dürüstlüklerini savunurken, zorlanmadan veya bir çeşit ödül beklemeden bağlılıklarına sıkı sıkıya sarılıyorlardı.
