Taoculuk ve Budizm Arasındaki Fark
Asya tarihini şekillendiren en etkili inançlardan ikisi Budizm ve Taoculuktur. Binlerce yıl geçti ve özellikle Çin ve Hindistan olmak üzere Asya bölgelerinin çoğunluğuna hakim oldular. Pek çok şeyden farklı olmakla birlikte, reenkarnasyon konusunda aynı temel güven paylaşırlar. Bununla birlikte, her din ayrı bir yaşam biçimini vurgulamakta olduğu gibi bu tür inanca benzersiz bir yaklaşımı vardır.
Taoizm, Daoizm olarak da anılır, ilk önce Çin'de çiçeği açılmış ve 2000 yıldan fazla bir süredir varlığını sürdürüyor. Doğallık, canlılık, barış, kendiliğindenlik, algılama, boşluk, insanlık ile evren arasındaki ilişki ve 'wu wei' veya eylemsizlik gibi temalar üzerinde odaklanan felsefi ve dini geleneklere vurgu yapıyor; bunların hepsi de Evren. Taoizm kelimesi, evrendeki tüm yaşam boyunca akan kuvvet olan 'yol' anlamına gelen 'Tao' kelimesinden türemiştir. Böylece, Taoist'in amacı kendisini Tao ile uyumlu hale getirmektir. Öte yandan Budizm, Taoizm'den birkaç yüzyıl önce kurulmuştur. Bu, 'uyanmak' anlamına gelen 'budhi' kelimesinden gelir. Budizm, Budizm ya da 'aydınlanmış olan' olarak da bilinen Siddharta Gautama'nın etkisiyle 2 yıldan 500 yıl önce Hindistan'da geride kalıyor. O zamandan beri Budizm, aynı zamanda bir felsefe ve din olarak benimsenmiştir. Temel değerleri üç nokta halinde kapsülülmüştür: düşünce ve eylemlere dikkat etmek, bilgelik ve anlayış geliştirmek ve ahlaki bir hayat sürmek. Bir Budistin amacı Nirvana'ya, aydınlanmaya ve nihai mutluluğa ulaşmaktır. Sadece acıları aştığında ulaşılabilir.
Taoculukta ruhun ebedi olduğu muhafaza edilir. Ölmek yerine, başka bir hayata geçer ve Taocu hedef tamamlanıncaya kadar yaşar. Sonuç olarak reenkarnasyona tanık olur. Ve ruhun sürekli varlığı sayesinde, sabırsızlıkla beklemek için başka neler var, ancak sonsuz kaynak, evrenin ilk nedeni olan Tao. Kendini dünyevi saptırmalar ve arzulardan ayırarak ve kendini evrenin doğal akışıyla hizalandırarak elde edilebilir. Bu kavram en iyi merkezi kavram olan "Weu Wei" ya da "Hareketsiz" tarafından şekillendirilir. Burada eyleme, şeylerin doğal akışına karşı olan hayranlık uyandıran düşünceler ve istismarlarla ilgilidir. Taocular, evrenin doğal yollarına göre uyumlu bir şekilde çalıştığını ve iradesinin her zaman akışına uygun şekilde yerleştirildiğini düşünürler.
Benzer bir şekilde, Budizm reenkarnasyona inanıyor; burada hayat çok sayıda yeniden doğuşta devam ediyor.Bundan dolayı, bir Budistin amacı, sonsuza kadar iyileşen hayatlara geri dönmek; ebedi hedefe ulaşana kadar, acı ve acıdan tamamen yoksun bir hayat, ya da sadece manevi mutluluğun mutlak hali olan Nirvana'ya ulaşmaktır. Sadece Nirvana tarafından doğuş, ölüm ve yeniden doğuşun tükenmez döngüsünden kurtulduğu ve buna 'samsara' da denir. Nirvana'ya giden yol, yaşamdan hayata aşamalı olarak aşılması gereken aşamaları gerektirir. Bu, acı çektiren malzeme isteklerini ortadan kaldırarak yapılır.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Taoizmin nihai amacı, evrenin sonsuz ve ilk nedeni ile uyuşan Tao'dur (yol). Budizmin mutlak amacı, acı çeken ve acı çekmeyen en ruh hali ihtişamı olan Nirvana'dır.
Taocu yaşam tarzı, kendisini kozmosun doğal yoluna hizalandırmaya odaklanmıştır. Budist ahlaksal bir yaşam sürmek suretiyle acıyı ve acıyı anlıyor ve aşıyor.
Taoizm ve Budizm, inanç setlerinde reenkarnasyon kavramını kullanıyorlar.
