İFade ve İftiralar Arasındaki Fark

Nominative vs Accusative

Nominative ve accusative, az sayıda Almanca, Latince, Fransızca ve benzeri gibi dünyanın dilleri. İngilizce'de de birkaç dava var, ancak bunlar önemli değil. İngiliz dildeki örneklerin çoğunu zamirlerin kullanımında görülebilir. İnsanlar, adli ve karışık davalar arasında kafası karışık kalır. Aslında, bu davaların kullanımı sadece zamirlerle sınırlı kalmayan Alman dilinde daha belirgindir. Bu makale, adli ve yargısal davalar arasındaki farklılıkları vurgulamaya çalışmaktadır.

O olgu olan zamirin yardımıyla, vakaların ingilizce kullanımını görmek kolaydır. Bu durumda, oyunda olduğu gibi davranıyor olsa da ona sorduğunda veya ona bir şey verirsen o olur. Ancak bir öğrenci Almanca gibi bir dil öğrenirken yalnızca zamirlerde değil aynı zamanda isim, makale, sıfat vb. Davaların sorunuyla da karşılaşır. İngilizce olarak, geride kalan çok az dava var, o, o, o, nazik olmanın örnekleri ile. İngilizce'deki haksız vakaların örnekleri kendisi, onlar, ben, ben vb.

Bağımsız

Bağlamsal durum her zaman cümle içerisinde kullanılır. Bu, cümlenin fiiline göre neyi kimin yaptığını anlatan bir kelimedir. Böylece, fiilin konusu her zaman aday bir dava içindedir.

Suçlu

Fiil hali, fiilin eylemini alan veya alan kelimenin fiil nesnesi için daima kullanılır. Böylece, 'ben', hareketi alırken ben zamirin hâlî bir davası olur. İngilizce bir öğrenci için hatırlanması basittir ve dolayısıyla öğrencilerin vakalar hakkında bilgi edinmesine önem verilmemektedir.

İfade ve İpucu arasındaki fark nedir?

• Fiilin sıfat vakası fiilin öznesi için kullanılırken, zamirin kaza vakası fiilin doğrudan nesnesi ya da alıcı kelimesi için kullanılır.

• Bu, davaların yalnızca İngilizce zamandaki zamirler üzerindeki etkisine dayanan çok basit bir açıklama. Bu durumlar, yalnızca zamirlerle değil, isimlerle, sıfatlarla ve makalelerle de sınırlı kaldıkları Latince ve Almanca gibi diğer dillerde önem kazanmaktadır.