Bölgesel ve Ulusal Akreditasyon Arasındaki Fark Farklar Kolejlere ve diğer okullara baktığınızda
Üniversitelere ve diğer okullara bakarken, 'bölgesel olarak akredite edilmiş' veya 'ulusal olarak akredite edilmiş' terimlerini sıklıkla duyabilirsiniz ve ikisi arasındaki farkın ne olduğunu merak edebilirsiniz. Her iki atama da kurumsal akreditasyona sahiptir ve her ikisi de nitelikli eğitim sunma yeteneğine sahiptir. Aslında ikisi arasında ABD Eğitim Bakanlığı ve Yüksek Öğretim Akreditasyonu Konseyi tarafından tanınan pek çok benzerlik vardır. Ayrıca, her iki okul türü federal mali yardım programlarına katılabilir. Bununla birlikte, ikisi arasında birkaç önemli farklılık var.
Bölgesel akreditasyon kurumları, akredite edebilecekleri şeylerle sınırlıdır. Bu ajanslar Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk akreditasyon kuruluşlarıdır ve 19 999'uncu ve 999'uncu yüzyılın başlarında kurulmuştur. 6 ana ajans vardır ve orta ve yüksek öğretim kurumları arasında, özellikle de aday öğrencilerin ilk giriş değerlendirmesinde iletişim kurmak için mevcutlardır. Başlangıçta odakları orta öğretim okullarıydı; Bununla birlikte, üniversitelerin ve üniversitelerin akreditasyonu daha sonra izledi. Bölgesel akreditasyon arayanlar genellikle akademik yönelimlidir ve kar amacı gütmeyen kuruluşlar olarak çalışırlar. Bu kurumların derece verebilecek yetenekleri vardır. [I]
Orta Amerika Yüksek Öğrenim Komisyonu
(eski adıyla), New York, New Jersey, Pennsylvania, Delaware, Maryland, District of America'daki kuruluşları akredite eder. Columbia, Porto Riko ve Virgin Adaları. New England Okullar ve Üniversiteler Birliği, Connecticut, Maine, Massachusetts, New Hampshire, Rhode Island ve Vermont gibi coğrafi bölgelere hizmet veriyor.Arkansas, Arizona, Colorado, Iowa, Illinois, Indiana, Birleşik Devletler, Birleşik Krallık, İngiltere, Birleşik Krallık, İngiltere, Birleşik Krallık, Kansas, Michigan, Minnesota, Missouri, Kuzey Dakota, Nebraska, New Mexico, Ohio, Oklahoma, Güney Dakota, Wisconsin, Batı Virginia ve Wyoming'de. Kuzeybatı Akreditasyon Komisyonu (ilk ve orta dereceli okullar) ve Kuzeybatı Komisyonları ve Üniversiteleri (yüksek lisans sonrası kurumlar) arasında Alaska, Idaho, Montana, Nevada, Oregon, Utah ve Washington bulunur. Alabama, Florida, Gürcistan, Kentucky, Louisiana, Mississippi, Kuzey Carolina, Güney Carolina, Tennessee, Texas ve Virginia'da bulunan Güney Okullar ve Okullar Derneği. Batı Okullar ve Kolejler Birliği, Kaliforniya, Hawaii, Guam, Amerikan Samoası, Mikronezya, Palau ve Kuzey Mariana Adaları'nda olduğu gibi Asya'da okuyan Amerikalı çocuklar için 4 yıllık kurumlara hizmet vermektedir. Ve son olarak, Topluluk ve Küçük Okullar Akreditasyon Komisyonu (eski adıyla Batı Okullar ve Okul Üniversiteleri Birliği), aynı coğrafi bölgede 2 yıllık kurumlara hizmet etmektedir. Birlikte ele alındığında, bu 7 kuruluş, bölgesel komisyonların gerektiği gibi faaliyet gösterdiğinden emin olmak için ilkeleri ve yönergeleri gözden geçiren bir kurula sahip olan Bölgesel Akreditasyon Komisyonları (C-RAC) 'nı oluşturur. Ayrıca, farklı bölgeler arasındaki akreditasyon standartlarını ve uygulamalarını değerlendirmek için bir temel oluşturmaktadırlar. [iii] Ulusal akreditasyon sağlayan ve ABD Eğitim Bakanlığı tarafından tanınan on farklı kurum bulunmaktadır. Bunlar Uzaktan Eğitim Akreditasyon Komisyonu, Bağımsız Okullar ve Okullar için Akreditasyon Konseyi, Kariyer Okulları ve Kolejleri Yetkilendirme Komisyonu, Akreditasyon Konseyi
İngiliz Dili Programı Akreditasyonu Komisyonu, Mesleki Eğitim Konseyi, İncil Yüksek Öğretim Kurumu, Yahudi Araştırmaları Enstitüleri Birliği, New York Eyalet Yönetim Kurulları, ve Transnational Association of Christian Okullar ve Okullar. Bu kurumlar belirlenmiş coğrafi alanlarla sınırlı değildir ve çoğunlukla ülke genelinde ve hatta bazen sınırlarının ötesine geçer. [iv] İtibar Bölgesel olarak akredite edilmiş kurumlar genellikle 4 yıllık ve kar amacı gütmeyen kuruluşlardır, genellikle ulusal akredite muadillerinden daha saygın oldukları düşünülmektedir. Birçok eleştirmen, ulusal akreditasyon kuruluşlarının bölgesel ajanslardan çok daha düşük standartlara sahip olduğunu ve bunun okulların sıklıkla itibar edilemez olarak atıldığına dikkat çekmektedir. [v] Her iki tür akreditasyon ajansında da eleştiriler yapıldı; Bununla birlikte, ulusal akreditasyon ajanslarına bölgesel olanlardan çok daha fazla eleştiri yapma eğilimi vardır.Geçtiğimiz mevzuatta, bu kurumları, verilen eğitimin maliyeti, değeri ve kalitesinden daha fazla sorumlu tutmak için reform yapmayı amaçlayan çeşitli değişiklikler yapılmıştır. [vi] Kredileri Aktarma Yeteneği Eğitim sistemi içinde her kolej, transfer kredisini kabul veya reddeden standartları belirleme hakkına sahiptir. Bununla birlikte, bölgesel akreditasyon olmadan, bölgesel olarak sertifikalandırılmış bir kurum tarafından tanınan herhangi bir kredi, sertifika veya ödüle sahip olmak zor veya hatta imkansız olabilir. Çoğu kurumun, yalnızca bölgesel olarak akredite edilmiş kuruluşlardan aktarma kredisi alacaklarını belirleyen bir protokolü vardır. Ulusal akreditatörler genellikle akreditasyon için daha düşük standartlara sahip olduklarından, bölgesel akredite olanların çoğu kredilerini tanımazlar. 2005 yılında ABD Devlet Muhasebe Sicil Gazetesi (GAO) tarafından yapılan bir araştırmada, kurumların yüzde 63'ünün bölgesel olarak akredite edilmiş bir kuruluştan herhangi bir transfer kredisini kabul edeceği ancak sadece yüzde 14'ünün, ulusal olarak akredite edilmiş bir okuldan verilen kredileri kabul ettiği gösterildi. [VII]
