Fermantasyon ve Solunum Arasındaki Fark

Anonim

Fermantasyon ve Soluma arasında

Fermantasyon ve Solunum, biyoloji alanındaki olağan terminolojilerdir ve ortak bir olgudur. Bununla birlikte, aynı bilim dalını paylaşmanın ötesinde, bu iki süreç mutlaka daha fazla benzerlik taşımıyor.

Fermantasyon

Fermantasyon, anaerobik durumda meydana gelir. Sonuç olarak, şekerler öncelikle efervesan yağ asitlerine metabolize olur. Herhangi bir oksijene ihtiyaç duymadığından, bir tepki olarak glikoz kullanır ve sonra ATP ve diğer bileşik ürünleri üretir. Birincil fermantasyon sırasında, maltoz ve glikozdan oluşan şekerler etanol, laktat ve karbon dioksite dönüştürülür. Doğrudan glikozdan enerji ürettiği için daha az enerji üretir.

Solunum

Solunum, moleküler arıza nedeniyle kimyasal bağlardan serbest bırakıldıktan sonra glikozdan veya başka bir organik kimyasaldan gelen enerjiyi üretmektir. Enerji daha sonra kas kasılması ve elektriksel uyarılar gibi diğer fizyolojik işlevler için kullanılır. Solunum yoluyla tek bir glikoz molekülünde birkaç ATP ürettiği için enerjiyi üreten çok etkili bir yöntemdir.

Fermantasyon ve Solunum arasındaki fark

Bu iki süreç, bir glikoz molekülünden türetilen enerjiyi üretir. Fermantasyon, mikroorganizmaların büyümesini hızlandıran oksijene ihtiyaç duymadan enerjiyi üretir, bu nedenle enzimlerin etkisi ile molekülün karakteristiğini kademeli olarak değiştirir. Diğer yandan solunum şekerden enerji üretmek için oksijen gerektirir, bu da şekerin bir piruvat üretmek için glikolizis geçirmesini sağlar. Bu piruvat, daha sonra farklı prosedürlerden geçtiği ve sonuçta ATP'yi ürettiği yerde hücresel değişimlere uğrar.

Her ikisi de moleküler düzeyde enerji üretmek için gereklidir ve sadece günlük fizyolojik işlevlerimizde değil aynı zamanda bu süreçlere ihtiyaç duyan diğer yöntemlerde de gereklidir.

Kısaca:

• Anaerobik koşullar altında fermantasyon meydana gelir. Sonuç olarak, şekerler öncelikle efervesan yağ asitleri için metabolize olur.

• Solunum, moleküler arıza nedeniyle kimyasal bağlardan serbest bırakıldıktan sonra glikozdan veya başka bir organik kimyasaldan gelen enerjinin üretilmesidir.