İNtegral Protein ve Periferik Protein Arasındaki Fark

Anonim

İntegral Proteinler vs Periferik Proteinler

Proteinler dikkate alınır bir veya daha fazla polipeptit zincirinden oluşan makro moleküller olarak kullanılabilir. Polipeptit zincirleri, peptit bağları ile birbirine bağlı amino asitlerden oluşur. Bir proteinin primer yapısı amino asit sekansı ile belirlenebilir. Belli genler birçok proteini kodlar. Bu genler, amino asidin sekansını belirler ve böylece primer yapılarını belirler. İntegral ve periferik proteinler oluşmaları nedeniyle 'plazma membran proteinleri' olarak düşünülür. Bu proteinler genellikle bir hücrenin dış çevreyle etkileşim kurma yeteneğinden sorumludur.

İntegral Protein

İntegral proteinler, plazma membranının iki katmanlı fosfolipidlerine tamamen ya da kısmen daldırılmış olarak bulunur. Bu proteinlerin üzerinde kutupsal ve kutupsuz bölgeler bulunur. Kutup başları, kutup bölgelerinin içine gömülürken, çift tabakanın yüzeyinden çıkıntı yapar. Genellikle sadece polar olmayan bölgeler, fosfolipidlerin yağlı asit kuyruklarıyla hidrofobik bağlar kurarak plazma zarının hidrofobik çekirdeği ile etkileşir.

Tüm zarın iç yüzeyden dış yüzeyine kadar uzanan integral proteinlere, transmembran proteinler adı verilir. Transmembran proteinlerde, lipid tabakasından çıkıntı yapan her iki uç polar veya hidrofilik bölgelerdir. Orta bölgeler kutupsuzdur ve yüzeylerinde hidrofobik amino asitler içerir. Üç tip etkileşim, lipid çift katmana, yani, fosfolipid moleküllerinin polar kafaları ile iyonik etkileşimler, fosfolipit moleküllerin hidrofobik kuyruklarıyla hidrofobik etkileşimler ve belirli lipid, glikolipidler veya oligosakkarid bölgeleriyle spesifik etkileşimler gibi proteinleri yerleştirmeye yardımcı olur.

Periferik Protein

Periferik proteinler (ekstrinsek proteinler) fosfolipidlerin iki katının en iç ve dışındadır. Bu proteinler, doğrudan doğruya iki katmanlı fosfolipidlerin polar kafaları ile veya dolaylı olarak integral proteinleri ile etkileşimler yoluyla plazma membranına gevşek şekilde bağlanır. Bu proteinler, toplam zar proteinlerinin yaklaşık% 20-30'unu oluşturur.

Periferik proteinlerin çoğu zarın en iç yüzeyinde veya sitoplazmik yüzeyinde bulunur. Bu proteinler yağ zincirleri ile kovalent bağlarla veya fosfolipidlere bir oligosakkarit vasıtasıyla sınırlanmış kalırlar.

İntegral ve Periferik Protein arasındaki fark nedir?

• Periferik proteinler plazma membranının yüzeyinde oluşurken integral proteinler plazma membranının lipid katmanına tamamen veya kısmen batırılır.

• Periferik proteinler lipid çift tabakasına gevşek şekilde bağlanır ve iki kat fosfolipid arasında hidrofobik çekirdek ile etkileşime girmez. Aksine, integral proteinleri sıkıca bağlanır ve doğrudan plazma membranının hidrofobik çekirdeği ile etkileşime girer. Bu sebeplerden dolayı, integral protein dissosiyasyonu periferik proteinlerden daha zordur.

• Periferik proteinleri plazma membranından izole etmek için hafif tedaviler kullanılabilir, ancak integral proteinlerin izolasyonu için hafif tedaviler yeterli değildir. Hidrofobik bağları kırmak için deterjanlar gereklidir. Böylece, integral proteinler plazma membranından izole edilebilir.

• Bu iki proteinin plazma membranından izole edilmesinden sonra periferal proteinler nötr sulu tampon çözeltilerde çözülebilirken, integral proteinler nötr sulu tamponlar veya agregatlar içerisinde çözülemez.

• Çevresel proteinlerin aksine, integral proteinleri çözünür hale getirildiğinde lipit ile ilişkilidir.

• Periferik protein örnekleri, eritrositlerin spektrumu, sitokrom C ve ATP-ase mitokondri ve asetilsolinesteraz elektroplaks membranlardadır. İntegral protein örnekleri, zar ile sınırlandırılmış enzimler, ilaç ve hormon reseptörleri, antijen ve rhodopsin'dir.

• İntegral proteinler yaklaşık% 70'ini temsil ederken çevre proteinleri plazma membran proteinlerinin kalan kısmını temsil eder.